Door middel van de inzet van een trainingsacteur kan iedereen een stap zetten in zijn/haar persoonlijke ontwikkeling en succeservaringen opdoen.
In een veilige setting fouten maken en vooral ervaren wat dit met jouzelf en de ander doet, om vervolgens het opnieuw te proberen en een succeservaring op te doen.
Het doel van mij als trainingsacteur. Meer weten? Lees onderstaand praktijkvoorbeeld of neem direct contact met mij op!
Een praktijkvoorbeeld
“Oké Jessica, fijn dat we het gesprek wat vorige week niet zo goed verliep kunnen vervolgen. Jij bent toen verward en boos weggelopen en ik heb eigenlijk nog niet alles kunnen zeggen.
Wat ik wilde zeggen was het volgende en laat ik daar dus maar mee beginnen:
“De vacature die straks online gezet wordt, is een vacature waar we jou niet op willen gaan inzetten. Waarom we dat niet willen, is, omdat ik mij zorgen maak om jouw gezondheid en ik bang ben dat als jij de hele week gaat werken je je op termijn ziek moet melden, dit gezien je historie. Dat is niet goed voor de kinderen en voor ons onderwijs.”
Jessica kijkt op. De tranen springen in haar ogen. Ze weet geen woord uit te brengen en ze ziet nog maar één uitweg: Weg hier uit het lokaal, weg van haar gesprekspartner. En ze beent het lokaal uit.
– time out time out –
De gesprekspartner, in dit geval Annelien, bleef wat verbouwereerd achter in het lokaal. Gelukkig waren haar medestudenten en de begeleider daar om haar van feedback te voorzien. Annelien had natuurlijk zelf ook wel in de gaten dat dit gesprek niet heel goed verliep en ze wilde dit graag met de tips opnieuw gaan proberen.
TAKE TWO!
“Hé Jessica, fijn dat je er bent. Ik heb een stoel neergezet. Ga maar lekker zitten. Kan ik wat te drinken voor je halen?”
Jessica ontspant, gaat zitten en geeft aan dat ze wel graag een glaasje water wil. Bij terugkomst in het lokaal gaat Annelien schuin naast Jessica zitten. “ Nou jôh, we blikken even terug op het gesprek van vorige week. Dat verliep niet fijn. Wil je daar nog wat over kwijt?
– stilte, stilte –
Jessica haalt adem en vertelt dat ze na het gesprek vooral teleurgesteld en boos was. Ze had de boodschap zo niet zien aankomen.
Annelien kijkt Jessica aan en zegt: “Ja, dat snap ik wel. Ik snap dat je het zo hebt ervaren en ik hoop dat jij snapt dat dit absoluut niet mijn intentie is geweest. Wil jij mij een tweede kans geven om uit te leggen wat ik je vorige week eigenlijk had willen zeggen?”
Jessica kijkt op, neemt een slok water en zegt: “ Ga je gang.”
Annelien vertelt vervolgens dat ze al een tijdje bezig is met de formatie voor volgend jaar en vaak al een paar stappen verder is dan het team. Daarom heeft ze dus ook iemand anders op het oog voor de aankomende vacature en zonder dit keer te refereren aan de ziektegeschiedenis van Jessica en haar zo het gevoel te geven dat ze er niet toe doet, kan Annelien dit keer goed onderbouwen waarom ze een andere plek in gedachten heeft voor Jessica.
Jessica is nog steeds wat teleurgesteld, maar in ieder geval kan het gesprek op een goede manier afgerond worden en dat gebeurde vervolgens ook.
Fictief verhaal?
Deels wel, deels niet. Dit verhaal was de casus die ik onlangs als trainingsacteur mocht spelen. Ik speelde Jessica, de collega van waarnemend directeur Annelien.
Annelien wilde graag het gesprek met Jessica opnieuw voeren, het eerste gesprek (wat daadwerkelijk al had plaatsgevonden) was niet fijn verlopen en Annelien voelde dat ze dit anders had moeten aanpakken.