Wat eerst je superkracht was, kan ineens je grootste struikelblok worden. En het vervelende is: vaak hebben we het zelf niet eens door.

De rol van stressfysiologie in kernkwaliteiten en valkuilen

Stress versterkt alles wat je doet. Wanneer je onder druk staat, ga je nóg daadkrachtiger worden, nóg analytischer denken of nóg meer anderen helpen. Stressfysiologie (de druk die je voelt) is de boosdoener die jou met open ogen in je valkuil doet belanden. Door de geactiveerde stressfysiologie schiet je in patronen die je uitputten in plaats van helpen.

Dit is waarom je op sommige dagen perfect functioneert, terwijl je op andere dagen bij het minste of geringste geïrriteerd raakt. Je brein neemt beslissingen op basis van stimulus-respons. Op het moment dat stressfysiologie gekoppeld wordt aan een situatie of emotie, treed je in automatische patronen. Hoe vaker dit gebeurt, hoe moeilijker het wordt om er bewust van te worden en in te grijpen. Sterker nog, je grijpt eigenlijk altijd te laat in. Stressfysiologie is er al voordat je het merkt.

Hoe voorkom je dat je in je valkuil trapt?

1. Bewustwording: Weet waar jouw kracht zit, maar ook waar de grens ligt. (Tip: Maak gebruik van 'BewustZijn'.)
2. Balans zoeken: Perfectionisme is een kracht, maar niet als het je uitput. Leer tevreden te zijn met ‘goed genoeg’.
3. Stress ontladen: Regelmatige ontspanning helpt om je kernkwaliteiten gezond te houden. Denk aan ademhalingsoefeningen of beweging.
4. Grenzen stellen: Als je merkt dat je steeds in je valkuil trapt, is het tijd om stress te verlagen in plaats van nóg harder te werken.
5. Onderzoek je triggers: Wanneer merk je dat je in je valkuil schiet? Welke situaties roepen dat op? Schrijf het op en herken de patronen.

Voel je dat de bovenstaande tips niet voldoende werken? Los dan je stressfysiologie op.